Rahmet; merhamet, nimet verme, acıma, bağışlama, lütuf, esirgeme manalarına gelmekle beraber sevgi, şefkat, muhabbet gibi anlamları da içermektedir. Kur'ân'da SEVGİ, genel anlamda rahmet kelimesi ile belirtilmiştir.
RAHMETİM (SEVGİM) HERŞEYİ KUŞATMIŞTIR
7/156: ... Rahmetime (sevgime) gelince, o herşeyi topyekün sarıp kuşatmıştır.
6/54: ... Rabbiniz, rahmeti Kendisine bir tavır olarak yazdı...
Rahmet Cenâbı Allah'ın temel özelliğidir. Yüce Yaratıcı ; nimetinin, acımasının, bağışının ve sevgisinin iyi veya kötü olsun bütün varlıkları topyekün sarıp kuşattığını açıklamaktadır. " Rabbiniz; rahmeti Kendisine bir tavır, bir özellik olarak yazmıştır. " Azaba uğrayanlarda, işledikleri günahlardan dolayı af edilenler de, gerçekte Allah'ın sınırsız rahmetine erişmektedirler.
SEVGİNİN KAYNAĞI
11/90: ... Rabbin RAHÎM'dir, merhameti sınırsızdır; VEDÛD'dur, sevginin kaynağıdır, kullarını çok sever.
1/3: O, Rahman ve Rahîm'dir.
Rahman, inanan ve inanmayan bütün insanlara, tüm varlıklara sonsuz rahmet ve merhamet eden manalarını taşır. Yüce Allah'ın; yarattığı varlıklar arasında örneğin insan, hayvan, şeytan, melek v.s. hiçbir ayrım yapmadan onlara, karşılıksız ve sınırsız bir sevgi ve merhamet göstermesidir. Allah'ın Kur'ân da Rab'dan sonra en çok geçen isim sıfatıdır. Rahman; sevgi, merhamet ve kudreti temsil etmektedir. Yaratılışın temel sırrı, Rahman isminde toplanmıştır. Kur'ânı Kerîm'de Rahman sıfatı yalnız Allah için kullanılır, daha geniş kapsamlıdır, ifade ettiği nimetler de daha büyüktür.
Rahîm, ise yalnız inananlar için özel ayrıcalıklı, sonsuz rahmet ve merhamettir. Sadece inananlara inançları nisbetinde belirir. Cenâbı Hak inanan insanlara bu isim sıfatıyla bir ayrıcalık tanımıştır. Bir Nemrûd, Firavûn ve Ebu-Leheb ile Hz. Mûsa ve Hz. Muhammed (s.a.v.) arasında muhakkak ki farklı rahmet görüntüleri olmalıydı. İşte yaratılış yasasındaki ilâhî adalet, Rahîm ismi ile sistemleşmiştir.
Rahmet kökünden türeyen Rahman ve Rahîm, Yüce Yaratıcı'nın en belirgin niteliği olan kudret, sevgi ve merhamet özelliklerini simgelemektedir.
Vedûd, sevginin kaynağı olan, seven, sevdiren, sevme-sevilme ilişkisini kotaran. Tüm sevgilerin en son ve en yüce gayesi olan demektir. Cenâbı Allah'ın isim sıfatlarındandır.
YARATILIŞ İLÂHÎ SEVGİNİN NETİCESİDİR
42/28: O'dur ki, kulları umutları kestikten sonra yağmuru indirir ve rahmetini yayar...
28/73: Rahmetinin bir eseri olarak geceyi ve gündüzü sizin için oluşturdu ki, onda sükûnet bulasınız, O'nun lütfundan birşeyler dileyesiniz ve şükredebilesiniz.
Cenâbı Hak; sonsuz İlâhî Güzelliği, sonsuz İlâhî Sevgisi ile belirerek varlıkları ve devam eden oluşu yaratmakta ve onlarda Kendini seyretmektedir. Yağmurun indirilmesi, gece ile gündüzün oluş sırrı hep O'nun kullarına olan sevgisinin, lütuflarının sergilenmesidir.
RAHMETİMDEN ÜMİT KESMEYİN
39/53: ... Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin! Muhakkak Allah bütün günahları bağışlar. Çünkü O, çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir.
23/118: Şöyle yakar: Rabbim! Affet, merhamet et. Sen merhametlilerin en hayırlısısın.
Haddi aşan en günahkârlar bile tövbe ederek Cenâbı Allah'a yöneldikleri takdirde O'nun sınırsız rahmetine erişmektedirler. Allah katında en büyük günah olan şirk bile, af dilendiği zaman bağışlanabilmektedir.
NEFS VE RUH