 |
TEVRAT, ZEBUR, İNCİL ve KUR'AN'DAN GÖZLEMLER |
 |
Kur'an vahy ile indirilmiştir. Vahy, Cenab'ı Allah'ın sözleridir ve fısıldaşmak, gizli konuşmak anlamına gelir. Şuara 26/192-194: «Kur'an muhakkak ki, bütün alemleri var eden Allah'ın vahyidir. Resulüm onu Cebrâil, uyarıcılardan olasın diye senin gönlüne indirdi.» Allah; seçtiği peygamberi Hz. Muhammed (s.a.s.)'e melek Cebrâil (a.s.) aracılığı ile yasalarını bildirmiş ve bunları insanlara tebliğ etmesini emretmiştir. Vahyin nasıl olduğunu ve özelliklerini ancak onu yaşayan Hz. Peygamber (s.a.s.) bilir. Çünkü vahy, onun ile Allah arasında bir sırdır. Şura 42/51 :«Allah, bir insanla ancak vahy yoluyla veya perde arkasından konuşur, yahut bir elçi gönderip izniyle ona dilediğini vahyeder...» İnsanlar yaratılışları icabı dayanamadıklarından Allah ile yüzyüze konuşamaz. Hz.Musa (a.s.)'da olduğu gibi sözlerini, ağaç gibi bir cisimden (perdeden) işittirir, ancak konuşan görülmez veya bir elçi melek (Cebrâil) göndererek (Hz. Muhammed (s.a.s.) de olduğu gibi) yasalarını ona vahyeder.
Hz. Peygamber (s.a.s.) Cebrail (a.s.)' den, uyanıkken veya uyurken vahy alıyordu. Uyurken rüya ile uyanıkken de genel olarak meleğin bir insan şeklinde ki görünümüyle konuşarak, Allah'ın emirleri hafızasına hiç unutamayacağı bir şekilde işleniyordu. Ala 87/6: «Sana Kur'an'ı okutacağız, sen hiç unutmayacaksın.» Kur'an'ın ayetleri bir defa da gelmemiş, kolay anlaşılması ve ezberlenmesi için 23 yılda azar azar inmişti. Furkan 25/32 : «İnkar edenler, Kur'an ona bir defa da topluca indirilmeli değil miydi? dediler. Biz onu kalbinde iyice yer etmesi için böyle yaptık ve onu parça parça okuduk.»
Meleğin gelişini Hz. Peygamber (s.a.s.)'den başkası duymamış ve onun dışında kimse görmemişti. Bu esnada kendinden geçer, bazen yüzü kızarır veya boncuk boncuk terlerdi. Etrafında bulananlar Cebrâil'in vahy getirdiğini hemen anlıyordu. Günümüze kadar gelen birçok hadisler, bu olayları anlatmaktadır.
VAHYİN EZBERLENMESİ VE YAZILMASI