 |
TEVRAT, ZEBUR, İNCİL ve KUR'AN'DAN GÖZLEMLER |
 |
Hz. Davud (David), İsrailoğulları'nın en ünlü kralıdır. O, çok iyi bir savaşçı olmanın ötesinde, Tanrı'ya bağlı kişiliği ve ruhunun güzelliği ile ön plâna çıkar.
Yahuda beyliğinden olan Hz. Davud, M.Ö. 907 yılında doğmuş, 70 yaşında iken vefat etmiştir. Ülkesini 40 yıl boyunca adaletle yönetmiş, birçok topraklar kazanarak Yahudi Tarihi'nin en büyük krallığını kurmuştu. Tanrı'ya içten bağlılığı ve büyük cesareti ile putperest komşu ülkeleri olan Amelikler ve Kenanlılar ile savaşmış, onları birçok yenilgiye uğratmıştı. Son Kenan şehir devleti olarak kalmış ve 450 yıldan beri fethedilmeyen Yeruşalayim (Kudüs)'ü de ülkesine katması büyük bir zafer olarak kabul edilir.
Tevrat'ta Hz. Davud'un peygamber olduğu yazılmamıştır. Yahudilerin o zaman ki peygamberi Samuel, Hz.Davud'u kral olurken başına yağ dökerek meshetmiş ve böylece onu kutsamıştı. Ayrıca Peygamber Natan'a da dini konularda danışılmaktaydı.
Hz. Davud'un Tanrı'ya olan bağlılığı, RAB ile iletişim kuracak kadar derindi. Tanrı sevgisi ile dolan Hz. Davud'a Yüce Tanrı karşılık vermiş ve ona Zebur'u yazma ilhamını lütfetmişti. Tevrat'tan sonra gelen Zebur, Hz. Davut aracılığıyla Yahudilere verilmiş ilâhî bir kitaptı. İçeriğindeki mezmurlar (şiir şeklindeki sureler) ; Tanrı'ya yapılan şükürleri, yalvarış ve yakarışlarıyla İlâhî Aşk'ı terennüm ediyordu. Bunlar İbrani şiirinin abidesi olarak kabul edilir. Zebur'un büyük bölümü Hz.Davud ve küçük bir kısmı da Levili rahiplerce yazılmıştı. Bilgi için Zebur'dan küçük bir alıntı.
Zebur 145 / 1, 21: « Ey Tanrım, ey Kral, Seni yücelteceğim. Adını 211212sonsuza dek öveceğim... RAB büyüktür, yalnız O övgüye yaraşıktır, akıl almaz büyüklüğüne... RAB lütufkar ve sevecendir. Tez öfkelenmez, sevgisi engindir. RAB herkese iyi davranır. Sevecenliği bütün yapıtlarını kapsar... Senin krallığın sonsuz bir krallıktır. Egemenliğin kuşaklar boyunca sürer. RAB verdiği bütün sözleri tutar. Her davranışı sevgi doludur... RAB bütün davranışlarda adil, yaptığı bütün işlerde sevecendir. RAB kendini çağıran, içtenlikle çağıran herkese yakındır... RAB korur kendisini seven herkesi, yok eder kötülerin hepsini. RAB'be övgüler sunsun ağzım! Bütün canlılar O'nun kutsal adına, sonsuza dek övgüler dizsin. »
Hz.Davud, Tevrat'ın yasalarına göre toplumuna önderlik etmişti. Çünkü Zebur, yaptırımı olan ilâhî bir kitap değil, Allah Sevgisi'nin şiir şeklindeki ifadesiydi. Hz. Davud'un ölümü yaklaşınca oğlu Hz. Süleyman'a şöyle vasiyet etmişti. I.Krallar 2 / 3 : « Tanrın RAB'bin verdiği görevleri yerine getir. O'nun yollarında yürü ve Musa'nın yasasında yazıldığı gibi Tanrı'nın kurallarına, buyruklarına, ilkelerine ve öğütlerine uy ki, yaptığın her şeyde ve gittiğin her yerde başarılı olasın. »
Yahudiler; Hz. Davud'un Tanrı yasalarına uygun idaresiyle, kurtarıcı kimliğini ve görkemli krallığını hep anımsamışlardır. Hz.Davud'un soyundan bir mesihin gelip onları kurtarmasını ve kutsal topraklarda eskisi gibi büyük bir devlet kurmalarını günümüzde de beklemektedirler.
Hz. MUHAMMED