|
|||
ZEBUR'DA "SAVAŞ"
Zebur'da “Savaş” konusu iki başlık altında toplanmıştır. Savaş ve Tanrı'nın Yardımı. SAVAŞ Onlar yüreklerinde kötülük tasarlar, savaşı sürekli körükler. (Mezmur. 140 / 2) (120/7) Ben barış yanlısıyım, ama söze başladığımda, onlar savaşa kalkıyor. (3/6) Korkum yok, çevremi saran binlerce düşmandan. (27/2) Hasımlarım, düşmanlarım olan kötüler, beni yutmak için üzerime gelirken tökezleyip düşerler. 37 / 14-15 / 11 : «Kılıç çekti kötüler, yaylarını gerdi. Mazlumu, yoksulu, yıkmak, doğru yolda olanları öldürmek için. Ama kılıçları kendi yüreklerine saplanacak, yayları kırılacak. 92/11:...Gözlerim düşmanlarımın bozgununu gördü. Kulaklarım bana saldıran kötülerin sonunu duydu. » TANRI'NIN YARDIMI Tanrı'yla zafer kazanırız. O çiğner düşmanlarımızı. (Mezmur. 108 / 13) (54/7) Beni bütün sıkıntılarımdan kurtardın, gözlerim düşmanlarımın yok oluşunu gördü. (27 / 3) Karşımda bir ordu konaklasa kılım kıpırdamaz. Bana karşı savaş açılsa yine güvenimi yitirmem. 18 / 14,37: « Savurup oklarını düşmanlarımı dağıttı, şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi...Beni zorlu düşmanlarımdan, benden nefret edenlerden kurtardı, çünkü onlar benden güçlüydü...Kovalayıp yetiştim düşmanlarıma. Hepsi yok olmadan geri dönmedim. » İNCİL'DE "SAVAŞ" |